feodal sistem ne demek?

Feodal Sistem

Feodal sistem, Orta Çağ Avrupa'sında (yaklaşık 9. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar) yaygın olan, toprak mülkiyetine dayalı hiyerarşik bir siyasi, ekonomik ve sosyal örgütlenme biçimidir. Temelinde, toprak sahibi olan soyluların (senyörler) köylüleri (serfler) himayesi ve koruması karşılığında onlardan hizmet ve ürün alması yatar.

Temel Unsurları:

• Senyör (Lord): Toprağın sahibi olan ve bu toprağı yönetme, adaleti sağlama ve askeri güç bulundurma hakkına sahip olan kişidir. Senyörler, daha üst düzey bir senyöre bağlı olabilirler (vasallık ilişkisi).
• Vasallık: Bir senyörün (süzeren) başka bir senyöre (vasal) sadakat yemini etmesi ve askeri hizmet gibi yükümlülükler altına girmesi durumudur. Süzeren, vasalına toprak (feodalite) verir ve onu korur. Vasallık ilişkisi karşılıklı hak ve sorumluluklar içerir.
• Feodalite (Tımar): Bir senyörün vasalına hizmetleri karşılığında verdiği topraktır. Feodalite aynı zamanda, feodal sistem içindeki toprak mülkiyetini ve bu mülkiyetle ilgili hak ve yükümlülükleri ifade eder.
• Serflik: Toprağa bağlı köylülerin durumudur. Serfler, senyörün toprağında çalışır, senyöre vergi verir ve senyörün izni olmadan toprağı terk edemezler. Ancak köle değillerdir ve bazı haklara sahiptirler.
• Hiyerarşi: Feodal sistem katı bir hiyerarşiye dayanır. En tepede kral veya imparator, onun altında büyük senyörler (dükler, kontlar), onların altında daha küçük senyörler ve en altta serfler yer alır.

Önemli Sonuçları:

• Siyasi Parçalanma: Merkezi otoritenin zayıflaması ve yerel senyörlerin güçlenmesiyle sonuçlanmıştır.
• Ekonomik Gelişme: Tarımsal üretimin artması ve ticaretin gelişmesiyle birlikte, feodal sistemin sonlarına doğru ekonomik değişimler yaşanmıştır.
• Sosyal Yapı: Sınıf farklılıklarının belirginleştiği ve sosyal hareketliliğin sınırlı olduğu bir toplum yapısı ortaya çıkmıştır.
• Merkezi Devletlerin Doğuşu: Feodal sistemin zayıflamasıyla birlikte, krallar ve imparatorlar güçlerini artırmış ve merkezi devletler kurulmuştur.